Czym jest orędzie fatimskie i jaką spełnia rolę w Kościele i świecie? /opracowane min. na podstawie rozważań siostry Łucji/

Kiedy Jan Paweł II przybył do Fatimy, stanął przed Matką Bożą otworzył przed Nią swoje serce, serce Najwyższego Pasterza Kościoła wołaniem : „O Matko umiłowana, wspomagaj nas na tej pustyni pozbawionej Boga, po której wydaje się błąkać nasze pokolenie i pokolenie naszych dzieci, aby znalazły ostatecznie Boskie Źródła swego życia i spoczęły w nich."   
  Jak wiemy w Fatimie Ojciec Święty dwukrotnie zawierzył Kościół i całą ludzkość Niepokalanemu Sercu Maryi. Jan Paweł II szukał w tym zawierzeniu  ratunku dla  świata i ludzkości, która "przez swe błędy stoi na krawędzi samozagłady i samounicestwienia."

Zawierzając ludzkość Niepokalanemu Sercu Maryi Ojciec Święty wygłosił  przemówienia, które stanowią niewyczerpaną głębię wiedzy o Fatimie. Istotę objawień fatimskich Jan Paweł II zawarł w następujących słowach :

„Sanktuarium  Fatimskie jest miejscem szczególnym o niezwykłej wartości: niesie w sobie orędzie  ważne dla epoki, w której żyjemy...”

 „Z Cova da Iria rozlewa się jakby światło pocieszenia, niosące nadzieję i pozwalające zrozumieć wydarzenia, które kształtują koniec drugiego tysiąclecia. Światło to ma szczególne znaczenie...” Skłania ono do odważnego podjęcia nowej ewangelizacji kontynentu europejskiego, na którym szeroko rozpowszechniony ateizm teoretyczny  i praktyczny próbuje budować nową cywilizację materialistyczną."

 „Czyż Fatima, miejsce o tak głębokiej wymowie duchowej nie powinna odegrać doniosłej roli w tej nowej i niezbędnej ewangelizacji?”

Walcząc o cnotę czystości.

   
   Nawiązując do mojego świadectwa na stronie Modlitwy Wstawienniczej: Gdy zabraknie światła, z 30 marca tego roku  

http://modlitwaepl.blogspot.com/2017/03/gdy-zabraknie-swiata.html

  a trochę też, pozostając w kontekście tekstu Mariusza N, chciałabym poruszyć kwestię życia w czystości, walki o nią... wszak ona jest jednym z warunków pięknej miłości. 
     
   Wielu z nas zmaga się pokusami, niektórzy być może sami doświadczają problemów z czystością.
Czym jest zatem czystość?
Czystość to cnota która jest związana z wstrzemięźliwością.
A czym jest  wstrzemięźliwość?  Jest to umiejętność kontrolowania swoich pobudzeń seksualnych.
    Dekalog jasno mówi nie cudzołóż. Przykazanie szóste.
Pan Jezus powiedział: Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż! A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa.  

Dajcie się zaciągnąć przed ołtarz

Jeśli po kilku latach małżeństwa uważacie, że głupi byliście dając się zaciągnąć przed ołtarz, to znaczy, że powinniście to robić częściej…

Ołtarz pierwszy

Najpierw dajcie się zaciągnąć przed ołtarz w kościele. To ołtarz wspólnoty parafialnej. Wiem, że jest niedziela i wreszcie możecie dłużej pospać. Jeśli jednak chcecie coś zmienić, to otwórzcie oczy i idźcie na spotkanie z Szefem szefów. Czeka na was. Przyjdźcie wcześniej, zanim zacznie się część oficjalna. Ale nie stójcie w przedsionku. Na odległość ciężko się dogadać. Idźcie przed ołtarz. Weźcie dzieci, a niech widzi, że nawet tu nie macie dla siebie chwili spokoju. A gdy już uda wam się skupić, to opowiedzcie Mu o wszystkim. Że dłużej już tak nie dacie rady. Że ani chwili nie macie dla siebie. Jak nie praca, to dzieci, jak nie dzieci, to sprzątanie, i tak w kółko. Że boli was, gdy własnemu dziecku musicie odmówić, bo ciągle brakuje pieniędzy.

Święta Rito do Ciebie się uciekamy...

Święta Rito patronko spraw trudnych i beznadziejnych wstawiaj się za nami!

  Dzisiaj we wspomnienie Św.Rity, której czciciele znajdują się być może wśród nas, pragnę się z Wami podzielić pewnym wydarzeniem, które stało się moim udziałem 9 maja tego roku :). Wydarzenie to związane było z pielgrzymką, którą organizowałam dla mojej parafii. Trasa pielgrzymki wiodła z mojej miejscowości czyli z Głuchołaz przez Otmuchów-Głębinów do Wambierzyc, Kudowy i Kłodzka, w którym mieliśmy spotkanie z siostrami klaryskami. 

Nawiedzenie parafii św.Urbana w Otmuchowie zaproponował Kapłan, który z nami udawał się na pielgrzymkę. Wielu z pielgrzymów, a wśród nich ja :) było nieco, a nawet bardzo :) zdziwionych propozycją Kapłana, ponieważ nie słyszeliśmy nic szczególnego o otmuchowskiej parafii św.Urbana. Otmuchów-Głębinów położony nad jeziorem nyskim jest miejscem rekreacji i wypoczynku.... o tym wiedzieliśmy bardzo dobrze i większość z nas korzystała z tego miejsca w czasie urlopów lub sobotnio-niedzielnych wypadów  nad jezioro, ale nic ponad to nie wiedzieliśmy o tamtym miejscu.

Jak wielkim zaskoczeniem dla pielgrzymów był fakt, że w malutkiej parafii p.w. św.Urbana położonej niespełna 30 minut drogi od naszego miasta   rozwija się prężnie kult św.Rity :):):). 

„ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie” (J 14, 19).

  Dzisiejsza perykopa ewangeliczna jest zapowiedzią tej tajemnicy, którą w pełni kontemplować będziemy w niedzielę Pięćdziesiątnicy. Przemawiając do uczniów podczas ostatniej wieczerzy, Pan Jezus obiecuje im dar Ducha Świętego, Pocieszyciela, w mocy którego będzie zawsze obecny pośród swojego Kościoła. Obecność Emmanuela, której uczniowie doświadczają fizycznie w Wieczerniku, przyjmując z Jego boskich rąk chleb i wino przemienione w Jego Ciało i Krew, stanie się wkrótce obecnością paschalną, która jest zbawczym przebywaniem Trójcy Przenajświętszej w każdym z członków Mistycznego Ciała Chrystusa, które Tradycja nazywa przebóstwieniem.

Ewangelia św. Jana jest często określana przez egzegetów mianem Ewangelii „spiralnej”. Warto zatrzymać się chwilę nad tym zagadnieniem, aby lepiej zrozumieć, co Duch Święty mówi do nas przez natchnione dzieło Umiłowanego Ucznia. Włoski egzegeta, Rinaldo Fabris w następujący sposób pisze o spiralnej strukturze Czwartej Ewangelii:

Z Maryją

Chcę Boga na zawsze.

  Bóg jest przy nas każdego dnia. W każdej sytuacji naszego życia. Gdy jest dobrze, gdy jest źle, gdy się cieszymy, gdy się smucimy...  On jest. Choć może niekiedy trudno w to uwierzyć...

  Niekiedy całe życie spędzamy na poszukiwaniach. Szukamy różnych rzeczy, ludzi, różnorakich doznań. Bywa, że czujemy się samotni, nierozumiani, odtrąceni. Dni bywają smutne, ciemne i bezcelowe. Przeczytałem nie tak dawno stwierdzenie, że "Pan Bóg daje i Pan Bóg zabiera".  
Jak to tak naprawdę jest?