Zaprotestujmy. Otrzymaliśmy, publikujemy

Episkopat Polski wydał komunikat ws. spektaklu "Klątwa". Publikujemy całą treść oświadczenia:

"Spektakl 'Klątwa' w reżyserii Olivera Frljića, który wystawiono w Teatrze Powszechnym w Warszawie ma znamiona bluźnierstwa.

Podczas spektaklu dokonuje się publiczna profanacja krzyża, przez co ranione są uczucia religijne chrześcijan, dla których krzyż jest świętością. Oprócz symboli religijnych znieważa się osobę św. Jana Pawła II, co jest to szczególnie bolesne dla Polaków. Ponadto nie może być przyzwolenia na nawoływanie do nienawiści i deprecjonowania ludzkiego życia. Podobnie nie można się zgodzić na znieważanie flag państwowych, w tym przypadku flagi Państwa Watykańskiego.

Odpowiedzią na spektakl 'Klątwa', który wypacza pojęcie sztuki i piękna, niech będzie modlitwa wynagradzająca za bluźnierstwo oraz promocja wartości m.in. w środkach społecznego przekazu w myśl słów: 'Zło dobrem zwyciężaj!'.

Ks. Paweł Rytel-Andrianik
Rzecznik Konferencji Episkopatu Polski"

Źródło: http://gosc.pl/doc/3710615.Skandaliczny-spektakl-w-Teatrze-Powszechnym

PETYCJA PRZECIWKO BLUŹNIERSTWOM W TEATRZE WARSZAWSKIM

http://www.citizengo.org/pl/fm/41444-oczekujemy-stanowczej-reakcji-prezydenta-mst-warszawy-na-skandaliczne-wydarzenia-w-teatrze?tc=ty&tcid=32951955

  Serdecznie dziękuję za podpisanie petycji "Oczekujemy stanowczej reakcji Prezydenta M.St. Warszawy na skandaliczne wydarzenia w Teatrze Powszechnym" adresowanej do Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy.

  Potrzebuję Państwa pomocy w zebraniu jak największej liczby podpisów. Wysyłajmy informację o petycji do krewnych i znajomych! Aby udostępnić petycję na Facebooku, wystarczy kliknąć:
http://citizengo.org/pl/fm/41444-oczekujemy-stanowczej-reakcji-prezydenta-mst-warszawy-na-skandaliczne-wydarzenia-w-teatrze?m=5

  I - co ważne - załączam wzór wiadomości e-mail, którą mogą Państwo przesłać dalej. Raz jeszcze dziękuję! Wspólnie możemy pozytywnie wpływać na rzeczywistość.

Kochani ks. Jacek Rosół serdecznie nas błogosławi.

A dobrze ci tak !

  
  Jak tylko sięgnę pamięcią, to powiedzenie „a dobrze ci tak” pierwsze się pojawia i zasmuca w swojej mściwości i zapalczywości.

  Babcia, jak tak powiedziała, to zaraz dodawała : nie śmiej dziadku z czyjegoś upadku, bo dziadek się śmiał i to samo miał „

  Ale w życiu bywa tak, że czyjeś upadki sprawiają nam radość, niestety w mojej rodzinie tak było, ze strony matki. Wciąż słyszałam jako dziecko, osądzanie sąsiadów: a to kułaki, a to partyjniacy, na wszystko ich stać, ale też klasyczne obmowy sąsiadów, pikantne szczegóły z ich życia, także wedle powiedzenia” wiedzą sąsiedzi, jak kto siedzi „. Częstym tematem były spory rodzinne, działy , spadki, i tu dopiero zaczynały grać emocje.

  W rodzinie było troje dzieci i nawet w dorosłości trwała rywalizacja między rodzeństwem o względy rodziców, nie tyle o względy duchowe i gorącość serca, ale  kto więcej dostanie, ile komu przypadnie i dlaczego tamten dostał więcej.

Niby byli zgrani, obowiązkowe wizyty na imieniny, a jednak miłości braterskiej i siostrzanej i z lupą byś nie zobaczył.

  My dzieciaki, latem umorusane, ganiające całymi dniami niewiele sobie robiliśmy z tych pogadywań starszych. Ważne było, aby się nie wydało kto np. uczył kury latać ze szczytu stodoły….

Prosimy Panie Boże, daj Chwałę Nieba Śp. Helenie

  „ Albowiem krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła.  W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem.   Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.”  2 Tym. 4.6-8

     
  24 stycznia zamordowano w Boliwii polską wolontariuszkę Helenę Kmieć.

Informacje o Niej ukazują piękną oddaną Bogu postawę życiową…

Czy wystarczyło tego biegu Jej życia, aby móc odebrać od Boga wieniec sprawiedliwości?

  
   Święty Paweł w innych słowach powiedział:

 „Lecz ja zgoła nie cenię sobie życia, bylebym tylko dokończył biegu i posługiwania, które otrzymałem od Pana Jezusa: [bylebym] dał świadectwo o Ewangelii łaski Bożej.”  Dz. 20.24

   Myślę, że Śp. Helena kochała życie, widać na dostępnych zdjęciach Jej radosną, wdzięczną postać, można też usłyszeć Jej głos ( w linku na końcu tekstu ),  jednak Jej wybory życiowe – posługiwanie dla Boga w krajach, gdzie istnieje zagrożenie życia, świadczą o tym, że wypełnienie swojego życia dobrą treścią było dla niej ważniejsze, niż samo życie.

..."Brońmy małżeństwa i rodzin, nie tylko swych własnych"... Świadectwo Renaty

  Kiedy poznałam treść pozwu rozwodowego mego męża - bo nie dowiedziałam się od niego o tych zamiarach, dokument "przypadkiem" trafił w moje ręce - świat mi się zawalił po raz drugi... (pierwszy raz, kiedy mąż wyprowadził się z domu: lęk, strach, poczucie odrzucenia, wstydu, beznadzieja). Myślałam, że teraz to już tylko wojna... choć gdzieś w dali tliła mi się nadzieja, że przecież przez to przejdziemy... i z tego wyjdziemy... że zawsze razem dawaliśmy radę, że po 25 latach wspólnego życia nie sposób, abyśmy się nie dogadali... I nadal w to wierzę, ale teraz wiem, że ja jestem bezsilna, że tylko w życiu z Bogiem, Jego mocą i wolą nasze małżeństwo będzie piękne i takie, jakim On chce je widzieć, jakie być powinno, choć po ludzku przecież było całkiem dobre. Po ludzku... A póki co, sprawy sądowe toczą się w trzech sądach jednocześnie... z pism sądowych nie wychodzę... nie mam adwokata, ani pełnomocnika, bo nie mam i nie chcę wydawać pieniędzy.  Mam za to najlepszego reprezentanta w sądzie, który lepiej zna naszą sprawę niż ja sama. ON wie, gdzie jest prawda o mnie, o moim mężu i o naszym małżeństwie. Mam Jezusa. Jest zawsze ze mną, z nami na tych salach. I tyle ochrony i prowadzenia...

Uzdrowienie domu - o.Pelanowski

Dzisiaj zapraszamy do wysłuchania, katechezy o. Pelanowskiego, który mówi o uzdrowieniu domu.

Samotność, pustka, brak miłości... co jest przyczyną tego? Dlaczego wtedy wkrada się zło?

Na pewno wiele osób doświadczyło takiego stanu ducha, kiedy w którymś momencie swojego życia nagle zabrakło Pana Jezusa. Jak wtedy wyglądało takie życie?
Moment ten, od razu wykorzystuje zło, które chce wypełnić tą pustkę, zajmując miejsce Jezusa. Do czego wtedy to może doprowadzić?

Dlaczego mam tak ciężko w życiu?

  Dzisiaj chcielibyśmy zachęcić Was do posłuchania niesamowitej katechezy księdza Dominika Chmielewskiego.
Szczególnie polecamy ją osobom, które  w swoim życiu ciągle napotykają na trudności, jak to się czasami wręcz mówi, mają całe życie pod górkę.

  Jak wiadomo, jedni idą przez życie traktując pojawiające się trudności jako wyzwanie, coś co trzeba przejść, co ich hartuje. Inni zupełnie sobie z tym nie radzą i twierdzą, że Pan Bóg ich nie kocha, zapomniał o nich, a nawet wręcz karze za jakieś dawne grzechy.
  Jest jeszcze inna postawa, pojawiające się doświadczenia traktują jako Plan Boży, coś, co ma swój sens i cel, a w tym, ten najważniejszy, który ma doprowadzić do zbawienia.

  Jaka jest nasza postawa wobec tego co nas spotyka, czy widzimy, że nasza historia życia jest tym co ma nas doprowadzić do świętości i idziemy przez życie z wiarą i nadzieją?
Czy w tym wszystkim potrafimy błogosławić każdy dzień, każdą sytuację, czy przeklinamy i narzekamy na nasz los?

W tygodniu modlitw o trzeźwość Narodu.

  Szczęść Boże Wszystkim.

...  Nie wiem dlaczego to piszę - chyba Duch Święty popchnął mnie do tego. Przeczytałem Waszą, Ani M.  wzmiankę o przemyśleniach dotyczących rachunku sumienia odbywającym się przy Żywej Obecności Najświętszego Sakramentu. To bardzo cenna uwaga i na pewno będę o niej pamiętał, ale ja chciałbym podzielić się z Wami inną refleksją…

  Chciałbym opowiedzieć o takim, jak ja to mówię "trudnym do przełknięcia błogosławieństwie".

  Kilka dni temu przesłałem intencje "do omodlenia" na stronie IMW za pewnego mężczyznę który wyniszcza m.in. swoje zdrowie poprzez nadużywanie alkoholu, aby Pan Bóg dał mu siłę do kolejnego podźwignięcia się - dla siebie i dla swojej rodziny…. Tak też się stało, co nie jest dla mnie jakimś szczególnym zaskoczeniem, gdyż wierzę w MOC modlitwy zanoszonej do naszego Ojca,  który jest w Niebie. Chciałbym raczej zwrócić uwagę na inny aspekt. Otóż od kilku dni mężczyzna ten nie pije alkoholu co jest już wielkim sukcesem, gdyż jak zaczyna to robić to nie może przestać. Z tego powodu pewnego razu był już jedną nogą na tamtym świecie. Jego zniewolenie jest tak silne, że często niemal dotyka dna.

  Pan Bóg jednak pozwala mu się od niego odbić. Ostatnimi czasy jednak, jego trzustka zaczęła poważnie niedomagać i im więcej pije tym bardziej go boli… Uważam to za błogosławieństwo od samego Boga. Wiem, że gdyby nie ten ból, mógłby się zapić na śmierć a wiemy, że człowiek pijany nie ma wstępu do Królestwa Niebieskiego.

Pytania o cierpienie

  Wielu z nas, może wszyscy,  czy to w swoich środowiskach, czy  w rodzinach, spotykamy się z cierpieniem. Często sami go doświadczamy…

  Posługując w Inicjatywie Modlitwy Wstawienniczej, modląc się w przesyłanych intencjach jesteśmy również tak blisko tych ludzkich cierpień.

   Choroba innych, własna, trudna sytuacja osobista, rodzinna…  doznane krzywdy, popełnione błędy … i inne sytuacje, bywają przyczyną cierpienia z którym sobie ludzie radzą…  różnie, czasem nie radzą sobie wcale.

  Oprócz naszych działań, niekiedy z bezsilności braku tych działań, jest wtedy tak wiele pytań…. Pytań do Pana Boga również…

  Dlaczego? Czy tak musi być? Jak z tego wyjść? Czy to w ogóle możliwe? Jak przeżyć ten stan? Jak się z nim pogodzić… Bywa też stawanie przed Panem Bogiem ze słowami:  Boże… przecież modlę się….  

  Chcielibyśmy polecić pewien  tekst – opis rekolekcji,  który może nie odpowie na wszystkie pytania, ale może ktoś znajdzie w nim pewne sygnały…  coś czego brakuje mu, może zacznie patrzeć na swój stan w duchu tam wskazywanym, może zacznie iść w tym kierunku....  co, w efekcie, pozwoli na to, że cierpienie będzie chociaż trochę bardziej do przeżycia.  Może odnajdzie jego sens? 
                                                 Aneta i Sławek

http://dziennikparafialny.pl/2016/tobie-panie-zaufalem-w-sanktuarium-sw-antoniego-w-ratowie-odbyly-sie-rekolekcje-dla-osob-chorych-i-cierpiacych/

Wybaczyć niewybaczalne?

  Jestem pod niesamowitym wrażeniem przeczytanej właśnie książki o ludobójstwie w Ruandzie. Autorka książki "Ocalona aby mówić", Immaculée Ilibagiza, która przeżyła rzeź, opisuje w jaki sposób została ocalona, a co najważniejsze, jak potrafiła przebaczyć mordercom, którzy zabili jej najbliższą rodzinę, a na nią samą urządzili "polowanie".

  Bardzo poruszyła mnie jej relacja z Panem Bogiem. Być może, a właściwie na pewno, jej gorąca modlitwa, jej wiara i zaufanie Panu, pomogły jej przetrwać trudne chwile.
Nieprzerwana modlitwa, pokonała kiełkujące i co jakiś czas dające o sobie znać uczucie nienawiści do oprawców, zaowocowała w niej, dając łaskę przebaczenia tym, którym wydawałoby się wybaczyć nie można.

   Jeśli zmaga się ktoś z Was z brakiem przebaczenia, polecam przeczytać tę książkę, która jest świadectwem, że da się przebaczyć coś co wydaje się, że po ludzku przebaczyć nie można.

  Tylko z Bożą mocą można pokonać niechęć i nienawiść do drugiego człowieka.

A miało być tak dobrze... Może być tak dobrze. Prosimy daj Panie Boże.

  Kiedyś moje drogi nie były drogami Bożymi, ale za Łaską Bożą i Bożym Miłosierdziem teraz są.

... Kocham Boga, trwam na modlitwie, Eucharystia jest moim pokarmem…

To daje mi siły do życia w mojej rodzinie....

  Ale życie sprawia czasem tyle przykrości, smutku  często nawet  cierpienia, bywa tak ciężko… niekiedy jest tak wielkim krzyżem.... 

   Takie, czy podobne słowa wyznania, świadectwa czytałem wiele razy. Były pisane tak przez kobiety, jak i przez mężczyzn, osoby młodsze i starsze ....
Niektórzy z nas też mogli by się pod nimi podpisać.
  Problemy rodzinne dotyczą jednak również tych, którzy bożych dróg starali się trzymać.

    
  A przecież  miało być inaczej… 

 Żona miała być ciągle piękna, zadbana, kochająca, tworząca ciepło domowego ogniska….

Mąż miał darzyć żonę dozgonnym, gorącym uczuciem miłości, być pomocą, wsparciem, głową domu, przykładem dla dzieci….

Dzieci miały kochać i słuchać rodziców, znać swoje obowiązki i wypełniać je bez przymusu, po prostu być ich radością ….

    
  A jak bywa?

Żona jest piękna... w pracy, w domu mniej…  ciągle czymś zajęta, czasem  tylko swoimi sprawami …  Jakoś chłodno w domu…

Mąż często burczy na każdego w rodzinie, czuć od niego alkoholem nie tylko przy jakichś okazjach, dla dzieci nie ma czasu.  Czasem jakieś ukradkowe telefony, bywa gdzieś tam, ale bez żony, na noc też zdarza się, że nie wraca…

Co ja mam teraz robić, jak sobie z tym poradzić ???

  
   Święta Bożego Narodzenia, Objawienie Pańskie… może orszak Trzech Króli… w kościele jeszcze śpiewamy  kolędy…   to taki, dla nas wierzących, czas radości, przybliżania się do Boga. 

Po rekolekcjach i spowiedzi adwentowej, tak bardzo chcieliśmy to wszystko przeżywać. 

Było nam tak dobrze…  często jednak tylko wtedy, gdy nie byliśmy w domu…

    A dom… nasz dom, który powinien być  miejscem realizacji,  dopełnieniem, przedłużeniem tych naszych przeżyć… dlaczego tak wielu nam daje po głowie?  Bywa, że jak śmigus-dyngus na mrozie….

    My, którzy modlimy się wstawienniczo, gdy czytamy  intencje…. widzimy to…

 Często również  sami to przeżywamy…

Tyle bólu przez współmałżonków, dzieci, niekiedy przez rodziców…   czy też przez trochę dalszą, ale przecież bliską rodzinę….

  

   W minioną niedzielę, w homilii, ksiądz powiedział, że każdy z nas, jako ochrzczony, tam gdzie jest, powinien być prorokiem… również we własnym domu... żeby się nie lękać, mimo, że gdy popatrzymy na proroków Starego Testamentu, czy na Jana Chrzciciela…. to często kończyli śmiercią…   

   Pan Jezus również o tym mówił….

  To prawda, że prorocy często kończyli śmiercią, ale przygotowywali drogę dla Pana. Swoją misję wypełnili. Nagrodę wieczną otrzymali. 

   Tytuł do tego artykułu zaczerpnąłem z naszego Forum. ( Patrz… Forum: Moje troski i smutki / Życie ) Tak kończy się jeden z ostatnich wpisów zbolałej Mamy…. Ale jest to częste pytanie wielu z nas.

„Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają” (Ps 14, 1) ... A Bóg pragnie czystości i pięknej Miłości.

   "Ponieważ, choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. Podając się za mądrych, stali się głupimi” (Rz 1, 19-22). Przez „nieprawość nakładają prawdzie pęta” – to znaczy umiłowali śmiercionośną rozkosz grzechu bardziej niż Boga" (por. 2 Tm 3, 4).
 „Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić” (J.15, 5).

  Nawiązując do treści zamieszczanych w  minionym  tygodniu, a dotyczących życia wiarą, pięknymi, czystymi  relacjami między zakochanymi,  ale też mówiącymi o konieczności przekazywania wiary rodzinie, chcielibyśmy dla dopełnienia polecić artykuł w którym wraz z autorem, powrócimy do tego, co może być dla nas; tak powodem Błogosławieństwa, jak i przyczyną grzeszności, czy nawet zniewolenia.

    Radujcie się Wy, którzy staracie się sami i w Waszych relacjach, być pięknymi przed Bogiem, a w opisywanej materii sumienie Wam nic nie wyrzuca…  

Ale też, nie martwcie się Wy, którzy tym cieszyć się jeszcze nie możecie.

  Jest jedno lekarstwo i to skuteczne, bo tak powiedział Jezus. Polecane wszystkim….

Jacek Salij OP - "NADZIEJA PODDAWANA PRÓBOM" (dostępna za darmo)

Wielu z nas miewało/ miewa czasem jakieś wątpliwości, problemy z wiarą, czy dylematy natury etycznej, moralnej.
W życiu codziennym, często ścieramy się z różnymi trudnymi pytaniami, na które nie znamy odpowiedzi.
W swojej książce "Nadzieja Poddawana Próbom" o. Salij odpowiada na takie dylematy ludzkie jak np:
"Dlaczego moja wiara jest taka mała",
"Wiara poddawana próbom",
"Czy możemy być swojego zbawienia",
"Komunia Święta na rękę"

Panie Boże, proszę, daj moc powtarzać Tobie TAK

  Posługując w Modlitwie Wstawienniczej, czy też niekiedy w bezpośrednich kontaktach, spotykam się z takimi słowami:

  … „ Mój problem chyba polega na tym, że mam wrażenie, że Pan Jezus mnie nie widzi, nie słyszy... nie potrafię do Niego dotrzeć. Czasami brak już sił, wiary i nadziei ‘’...

  Myślę, że może to być dość częsty problem osób zanoszących swoje modlitwy do Boga.
Wydaje się,  że to o co prosimy jest dobre, tak być powinno, czy chociaż mogłoby... więc dlaczego nie jest?

Bywa, że to zaczyna boleć 
Dotykają nas czasem, takie bóle chwili. Niekiedy, to już nie tylko ból, ale choroba.

  Pytamy i pytamy:   Panie Boże, dlaczego nie jest tak, jak pragnę?...