Jesteś potrzebny innym. Kliknij na "Dołącz do grona modlących" i poznaj zasady Modlitwy Wstawienniczej. Przemyśl, zapragnij i odpowiedzialnie podejmij posługę modlitewną. Zapraszamy.

__________________________________________

__________________________________________
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Biblia. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Biblia. Pokaż wszystkie posty

11.07.2015

Księga Wyjścia 35 - 40 Przepisy kultu. Przybytek i jego sprzęty.


   Te ostatnie rozdziały Księgi Wyjścia, to szczegółowy opis powstawania Przybytku Pana i wszystkich sprzętów z nim związanych.
 W tych, wydawałoby się, czysto technicznych przepisach, było coś , co zwróciło moją uwagę. Kilkakrotnie było to zaznaczone.
  Otóż kiedy ludność miała się składać na te wszystkie potrzebne przedmioty i sprzęty, pozostała w całkowitej wolności, co do tego, czy i ile dać, oraz to,że jeśli coś powstawało, a były wykorzystywane poszczególne potrzebne do tego zdolności i talenty, było podkreślone, że pochodzi to od Boga.

4.07.2015

Księga Wyjścia 34 Odnowienie Przymierza

Bóg jest Bogiem Miłosierdzia i przebaczenia. Modlitwa wstawiennicza Mojżesza odniosła oczekiwany skutek. Pan Bóg przebaczył przewinienia narodu żydowskiego... mało tego, zawarł z nim ponowne Przymierze.

 Mojżesz przebywa na górze Synaj. Rozmawia z Panem Bogiem i spisuje Przykazania, które sam Bóg mu przekazuje.

Kiedy schodzi z tablicami z Góry. Jego oblicze lśni...

 Chyba nie ma się co dziwić... każdy kto przebywałby twarzą w twarz z Bogiem lśniłby na odległość - Radością, miłością, szczęściem, pokojem, pięknem wewnętrznym... To jest to wszystko, czego człowiek może doświadczyć będąc blisko Boga.
  Tak też wygląda każdy z nas, kto doświadczył  Boga w swoim życiu, kto żyje Nim.

  Kiedy oglądam jakieś młodzieżowe wydarzenia religijne, to od razu dostrzegam na tych twarzach, tę Bożą Radość. Ci młodzi ludzie są piękni Bogiem.

20.06.2015

Księga Wyjścia 33 - Rozmawa z Panem Bogiem. Nasza również.

  Po incydencie ze złotym cielcem, Pan nakazuje Mojżeszowi wyruszyć wraz ze swym narodem w dalszą drogę.
Mojżesz pośredniczy między Panem Bogiem, a narodem wybranym.
 Rozmawia z samym Bogiem. Nieraz te jego rozmowy, to wręcz kłótnie i negocjacje.
Nie waha się prosić i spierać z samym Bogiem.
  
  Taka rozmowa, może w zasadzie odbywać się tylko pomiędzy kimś bliskim, a Pan Bóg jest dla Niego, jak Przyjaciel, czy dobry Ojciec, z którym nie boi się rozmawiać o wszystkim.

  Nasze wyobrażenie modlitwy, to często modlitwa regułkami, a Mojżesz nam pokazuje inna formę modlitwy. Taką, w której odważne mówienie o tym czego nam potrzeba,  i o tym wszystkim co nas niepokoi, martwi, z czym trudno nam się pogodzić, czy o naszej słabości i niemocy.

  Modlitwa Mojżesza to też, podobnie jak u nas w IMW, Modlitwa Wstawiennicza. Najczęściej wstawia się on za swoim ludem. To Mojżesz uprasza u Pana wszelkie potrzebne mu łaski.

30.05.2015

Księga Wyjścia 32 "Bóg jest Bogiem zazdrosnym"

  Mojżesz Przebywa na Górze Synaj przez 40 dni . Izraelici poczuli się opuszczeni i osamotnieni i postanawiają zrobić sobie złotego cielca, który prowadziłby ich dalej przez Pustynię. 
  Co mi się tu przede wszystkim nasuwa na myśl - niecierpliwość. To ona była powodem tego, że naród Izraelski chciał mieć jakieś bóstwo, które mogliby czcić . 
Nie mogą się doczekać, aż Mojżesz zejdzie z góry i z taką łatwością tworzą sobie nowego bożka, wyobrażenie Boga, coś co ma im Go zastąpić.
Mojżesz po zejściu z góry, widząc to, w gniewie rozbija tablice dane mu od Boga.

  Jak często jest tak,że w naszym życiu zastępujemy sobie różnymi bożkami Pana Boga. Wydaje nam się, że to da nam w życiu szczęście, że pomoże nam osiągnąć jakiś cel.  No właśnie, ale jaki? Coś, co często ma służyć nam jako środek, staje się naszym celem. I dążenie do osiągnięcia tego celu, tak naprawdę, prowadzi nas błędną drogą, albo w ogóle nie pozwala nam ruszyć się z miejsca.
Oddajemy cześć jakiemuś tam bóstwu....  Zaciera nam się obraz prawdziwego Boga.

23.05.2015

Księga Wyjścia 25 - 30... Obmyć się, aby żyć.

   Kolejne rozdziały, to szczegółowe przepisy dotyczące m.in. darów, stołów, świeczników, ofiar, ołtarza, szat, przybytków, czy tego jak należy wyświęcać kapłanów począwszy od Aarona i jego synów, aż po kolejne pokolenia... itd.
  W rozdziale 30 jest też przepis, nad którym chciałabym się zatrzymać.  Dotyczy on tego, co winien uczynić kapłan wchodząc do Namiotu Spotkania i jakie są tego skutki ...

  Tak też powiedział Pan do Mojżesza:  "Uczynisz kadź z brązu, z podstawą również z brązu, do obmyć, i umieścisz ją między przybytkiem a ołtarzem, i nalejesz do niej wody.  Aaron i jego synowie będą w niej obmywać ręce i nogi.  Zanim wejdą do Namiotu Spotkania, muszą się obmyć w wodzie, aby nie pomarli. Tak samo, gdy się będą zbliżać do ołtarza, aby pełnić służbę i aby składać ofiarę spalaną dla Pana,  muszą obmyć ręce i nogi, aby nie pomarli. I będzie to prawo zawsze obowiązywać Aarona i jego potomstwo po wszystkie czasy".
Ks Wj 30, 17 - 21

  Obmyć się, aby nie umrzeć. Wchodząc do Namiotu Spotkania muszą być czyści.
Oczyszczające działanie wody...
   A w sensie duchowym? 

25.04.2015

Księga Wyjścia 21 - 24 Wybrać i zachować Boże Przykazania.


   Pan Bóg dał  nam 10 Przykazań. 
Na bazie Dekalogu doprecyzowane zostało prawo: prawo rodzinne, karne, rzeczowe, moralne. Przypisy te są szczegółowo opisane w rozdziale 21, 22 i 23.
  
  

  W 23 rozdziale jest też ZACHĘTA do przestrzegania tego prawa.
Celowo podkreśliłam słowo ZACHĘTA, bo do nas należy ostateczna decyzja czy się zastosujemy do tego prawa, czy pójdziemy swoją drogą, lekceważąc Boże Przykazania. Bóg pozostawia nas w całkowitej wolności.
  W słowach zachęty pokazuje nam jednak plusy przestrzegania Dekalogu. Są to słowa błogosławieństwa. Przedstawia nam jakie dobro za tym idzie.
  Może brzmi to trochę inaczej jak w Nowym Testamencie, bo nie znano wówczas pojęcia Krzyża, błogosławionego cierpienia, czy miłości do nieprzyjaciół....
    Oznaką błogosławieństwa był na tamten czas: dobrobyt, płodność, sukcesy, zwycięstwa...

22.04.2015

Czytając Pismo Święte.... Módl się.

  
Tydzień Biblijny.

  Zacznijmy od początku.
Uporządkujmy swoje życie.
Znajdźmy czas na najważniejsze...


  Sięgnijmy po Biblię.
Módlmy się słowem Bożym.

   Polecamy wykład Siostry Magdaleny Wielgus na temat Biblii, jako Słowa Bożego.

                                                                   Aneta i Sławek



  Słowo Boże naszym pokarmem.

11.04.2015

Księga Wyjścia 20 - "Dekalog naszym drogowskazem"


    Mojżesz wychodzi na górę Synaj, a Pan Bóg zstępuje do niego, aby zawrzeć z nim przymierze i dać mu Przykazania.
 10 Przykazań Bożych - Dekalog... 
  W dziesięciu punktach, tylko dziesięciu, zawarte jest prawo Boże.

  Tylko tyle Pan Bóg od nas oczekuje, abyśmy tego przestrzegali.
  A ile razy sprawia nam to takie trudności? 
To niby takie proste, a jednak bywa trudne...
Jednak o ileż łatwiej by było, gdyby wszyscy się kierowali tymi przykazaniami.
  Zostały nam dane dla nas, dla naszego i innych dobra, bo one nie tycza się tylko nas samych...
  Są naszym drogowskazem w życiu,  nadają kierunek naszej życiowej wędrówce, wskazują nam drogę wprost do Boga...

  Kiedyś słyszałam ciekawe porównanie Bożych przykazań do znaków drogowych...
Poruszając się drogą, musimy przestrzegać prawa ruchu drogowego, inaczej grozi nam wypadek, w najgorszym wypadku śmierć. Prowadzą nas one bezpiecznie po drogach, wskazując kierunek, prędkość, czy ostrzegając przed niebezpieczeństwem.
  Jakby wyglądał ruch na drogach, gdyby nie prawo ruchu drogowego? Istny chaos, bezład i niebezpieczeństwo.
   Analogicznie do tego, możemy wyobrazić sobie naszą wędrówkę przez życie, bez Bożych przykazań... aż strach pomyśleć co by się działo. 
  Pan Bóg nie bez powodu nadał nam kierunek, wyznaczył cel, postawił dla nas znaki ostrzegawcze, nakazu, zakazu i informacyjne.

27.03.2015

Męka Pana Jezusa. "Wykonało się!"


Śmierć
  Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: "Pragnę".  Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano.  A gdy Jezus skosztował octu, rzekł:  I skłoniwszy głowę oddał ducha.
  Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem - Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała.  Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani.  Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni,  tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.  Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli.  Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana. I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili.

  Pogrzeb Jezusa
 Potem Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. A Piłat zezwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało.  Przybył również i Nikodem, ten, który po raz pierwszy przyszedł do Jezusa w nocy, i przyniósł około stu funtów mieszaniny mirry i aloesu.  Zabrali więc ciało Jezusa i obwiązali je w płótna razem z wonnościami, stosownie do żydowskiego sposobu grzebania.  A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo.  Tam to więc, ze względu na żydowski dzień Przygotowania, złożono Jezusa, bo grób znajdował się w pobliżu.  J.19.28 - 42

24.03.2015

Męka Pana Jezusa. Droga Krzyżowa



 Droga krzyżowa i ukrzyżowanie
  Zabrali zatem Jezusa.  A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota.  Tam Go ukrzyżowano, a z Nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa.  Wypisał też Piłat tytuł winy i kazał go umieścić na krzyżu. A było napisane: "Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski".  Ten napis czytało wielu Żydów, ponieważ miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, było blisko miasta. A było napisane w języku hebrajskim, łacińskim i greckim.  Arcykapłani żydowscy mówili do Piłata: "Nie pisz: Król Żydowski, ale że On powiedział: Jestem Królem Żydowskim".  Odparł Piłat: "Com napisał, napisałem".
   Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu.  Mówili więc między sobą: "Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć". Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze.

  Testament z krzyża
  A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.  Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: "Niewiasto, oto syn Twój".  Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. 
  J. 19.16b.-27

14.03.2015

Księga Wyjścia 18 - 19 - "Zawarcie Przymierza Boga z Mojżeszem"

18 rozdział to spotkanie Mojżesza z teściem Jetrą.

Dzisiaj jednak chciałabym się skupić tylko na rozdziale 19

 Bóg kieruje słowa do ludu Izraelskiego, bo to oni byli wówczas narodem wybranym. Jednak dzisiaj te słowa wyraźnie skierowane są do wszystkich. Każdy z nas jest wybrany..

  Od Boga wychodzi propozycja zawarcia przymierza: „jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym.” (Wj 19,5-6)

  Tylko tyle i aż tyle. Wydaje się to takie proste... Czy jednak jest?

  Mojżesz za Bogiem powtarza jeszcze, co należy zrobić:  wyprać swe szaty.
Izraelici mają iść na spotkanie z samym Bogiem, idą zawrzeć z Nim Przymierze.
Jak ważne to było wydarzenie, skoro czyści musieli stanąć przed Panem.

  Tak mi się skojarzyło to z przyjmowaniem Pana Jezusa w Komunii Świętej.
Nie mogę iść na spotkanie z Nim w  Najświętszym Sakramencie, dopóki nie wypiorę swojej własnej duszy.

13.03.2015

Męka Pana Jezusa. Wyrok


   "Oto Człowiek" Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał Go ubiczować.  A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym.  Potem podchodzili do Niego i mówili: "Witaj, Królu Żydowski!" I policzkowali Go.  A Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i przemówił do nich: "Oto wyprowadzam Go do was na zewnątrz, abyście poznali, że ja nie znajduję w Nim żadnej winy".  Jezus więc wyszedł na zewnątrz, w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: "Oto Człowiek".  Gdy Go ujrzeli arcykapłani i słudzy, zawołali: "Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!" Rzekł do nich Piłat: "Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ja bowiem nie znajduję w Nim winy".  Odpowiedzieli mu Żydzi: "My mamy Prawo, a według Prawa powinien On umrzeć, bo sam siebie uczynił Synem Bożym".
  Gdy Piłat usłyszał te słowa, uląkł się jeszcze bardziej.  Wszedł znów do pretorium i zapytał Jezusa: "Skąd Ty jesteś?" Jezus jednak nie dał mu odpowiedzi.  Rzekł więc Piłat do Niego: "Nie chcesz mówić ze mną? Czy nie wiesz, że mam władzę uwolnić Ciebie i mam władzą Ciebie ukrzyżować?"  Jezus odpowiedział: "Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci jej nie dano z góry. Dlatego większy grzech ma ten, który Mnie wydał tobie".  Odtąd Piłat usiłował Go uwolnić. Żydzi jednak zawołali: "Jeżeli Go uwolnisz, nie jesteś przyjacielem Cezara. Każdy, kto się czyni królem, sprzeciwia się Cezarowi".

    Wyrok
  Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na trybunale, na miejscu zwanym Lithostrotos, po hebrajsku Gabbata.  Był to dzień Przygotowania Paschy, około godziny szóstej. I rzekł do Żydów: "Oto król wasz!"  A oni krzyczeli: "Precz! Precz! Ukrzyżuj Go!" Piłat rzekł do nich: "Czyż króla waszego mam ukrzyżować?" Odpowiedzieli arcykapłani: "Poza Cezarem nie mamy króla".  Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano."  J.19.1-16

7.03.2015

Księga Wyjścia 17 - O wierności i wytrwałości

  
  Bardzo wymowny jest w tym rozdziale fragment o modlitwie Mojżesza podczas wojny z Amalekitami.
Dopóki miał uniesione swoje ręce w górę, Izraelici wygrywali,gdy jednak ręce opuszczał, szala zwycięstwa przechodziła na Amalekitów...
  Na szczęście byli z nim Aaron i Chur, którzy podtrzymywali mu ręce, gdy te już mdlały mu ze zmęczenia.

  Jak bardzo ważny przekaz ma ten fragment... Módlmy się i nie ustawajmy... choćbyśmy padali ze zmęczenia, choćby wydawało nam się, że już sił brakuje... Nie poddawajmy się.
  Nie bójmy się też prosić o wsparcie. Mojżesz nie był sam, wspierali go Aaron i Chór.
Jak ważna toczyła się walka, jak bardzo ważyły się losy Izraelitów... Tu już czynnik ludzki nie wystarczył, tu potrzeba było konkretnego szturmu do nieba i wsparcia drugiego człowieka w tej modlitwie.

  My też mamy ludzi wokół siebie, których możemy prosić o pomoc.
Mamy siebie tutaj w naszej Wspólnocie Modlitwy Wstawienniczej.
Modlitwa to zwycięstwo...
  
 Kiedy modlimy się jedni za drugich, to tak jakbyśmy podtrzymywali sobie wzajemnie nasze ręce.

6.03.2015

Męka Pana Jezusa. Bóg przed sądem człowieka...

 
Przed Piłatem
  Od Kajfasza zaprowadzili Jezusa do pretorium. A było to wczesnym rankiem. Oni sami jednak nie weszli do pretorium, aby się nie skalać, lecz aby móc spożyć Paschę.  Dlatego Piłat wyszedł do nich na zewnątrz i rzekł: "Jaką skargę wnosicie przeciwko temu człowiekowi?"  W odpowiedzi rzekli do niego: "Gdyby to nie był złoczyńca, nie wydalibyśmy Go tobie".  Piłat więc rzekł do nich: "Weźcie Go wy i osądźcie według swojego prawa!" Odpowiedzieli mu Żydzi: "Nam nie wolno nikogo zabić".  Tak miało się spełnić słowo Jezusa, w którym zapowiedział, jaką śmiercią miał umrzeć.

 Przesłuchanie
   Wtedy powtórnie wszedł Piłat do pretorium, a przywoławszy Jezusa rzekł do Niego: "Czy Ty jesteś Królem Żydowskim?"  Jezus odpowiedział: "Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?"  Piłat odparł: "Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?"  Odpowiedział Jezus: "Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd".  Piłat zatem powiedział do Niego: "A więc jesteś królem?" Odpowiedział Jezus: "Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu".  Rzekł do Niego Piłat: "Cóż to jest prawda?" To powiedziawszy wyszedł powtórnie do Żydów i rzekł do nich: "Ja nie znajduję w Nim żadnej winy.  Jest zaś u was zwyczaj, że na Paschę uwalniam wam jednego [więźnia]. Czy zatem chcecie, abym wam uwolnił Króla Żydowskiego?"  Oni zaś powtórnie zawołali: "Nie tego, lecz Barabasza!" A Barabasz był zbrodniarzem.  J.18.28-40

28.02.2015

Księga Wyjścia 15 - 16 Dziękczynienie, szemranie, przepiórki i manna.

"I zaczęło szemrać na pustyni całe zgromadzenie Izraelitów przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi.  Izraelici mówili im: "Obyśmy pomarli z ręki Pana w ziemi egipskiej, gdzieśmy zasiadali przed garnkami mięsa i jadali chleb do sytości! Wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby głodem umorzyć całą tę rzeszę". Wj 16, 2- 3
  W tym fragmencie czytamy o Żydach, którzy szemrali przeciwko Panu.
Nie był to tylko problem tamtych czasów. 
Możemy odnieść, ten fragment do naszego dzisiejszego świata... Pokazuje nam, czym się często kierujemy w wyborach życiowych. Troszczymy się o nasze ciało, a nie o ducha.

Pokusa chleba i pełnego brzucha była wielka. Nie ważne było dla Żydów to, że zmierzają do Ziemi Obiecanej, trudy wędrówki zagłuszyły prawdziwy cel, spowodowały, że lud zaczął wątpić.
 Ale Pan Bóg ich nie zostawił z tym.

27.02.2015

Męka Pana Jezusa. Jezus przed swoimi sędziami

  Przed Annaszem. Zaparcie się Piotra   
  
  Wówczas kohorta oraz trybun razem ze strażnikami żydowskimi pojmali Jezusa, związali Go  i zaprowadzili najpierw do Annasza. Był on bowiem teściem Kajfasza, który owego roku pełnił urząd arcykapłański.  Właśnie Kajfasz poradził Żydom, że warto, aby jeden człowiek zginął za naród.
  A szedł za Jezusem Szymon Piotr razem z innym uczniem. Uczeń ten był znany arcykapłanowi i dlatego wszedł za Jezusem na dziedziniec arcykapłana,  podczas gdy Piotr zatrzymał się przed bramą na zewnątrz. Wszedł więc ów drugi uczeń, znany arcykapłanowi, pomówił z odźwierną i wprowadził Piotra do środka.  A służąca odźwierna rzekła do Piotra: "Czy może i ty jesteś jednym spośród uczniów tego człowieka?" On odpowiedział: "Nie jestem".  A ponieważ było zimno, strażnicy i słudzy rozpaliwszy ognisko stali przy nim i grzali się. Wśród nich stał także Piotr i grzał się [przy ogniu].
  Arcykapłan więc zapytał Jezusa o Jego uczniów i o Jego naukę.  Jezus mu odpowiedział: "Ja przemawiałem jawnie przed światem. Uczyłem zawsze w synagodze i w świątyni, gdzie się gromadzą wszyscy Żydzi. Potajemnie zaś nie uczyłem niczego. Dlaczego Mnie pytasz? Zapytaj tych, którzy słyszeli, co im mówiłem. Oto oni wiedzą, co powiedziałem".  Gdy to powiedział, jeden ze sług obok stojących spoliczkował Jezusa, mówiąc: "Tak odpowiadasz arcykapłanowi?"  Odrzekł mu Jezus: "Jeżeli źle powiedziałem, udowodnij, co było złego. A jeżeli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?"  Następnie Annasz wysłał Go związanego do arcykapłana Kajfasza.
  A Szymon Piotr stał i grzał się [przy ogniu]. Powiedzieli wówczas do niego: "Czy i ty nie jesteś jednym z Jego uczniów?" On zaprzeczył mówiąc: "Nie jestem".  Jeden ze sług arcykapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, rzekł: "Czyż nie ciebie widziałem razem z Nim w ogrodzie?"  Piotr znowu zaprzeczył i natychmiast kogut zapiał. J.18.12-27

20.02.2015

Męka Pana Jezusa. Jezus w Ogrójcu


  Pojmanie 
   To powiedziawszy Jezus wyszedł z uczniami swymi za potok Cedron. Był tam ogród, do którego wszedł On i Jego uczniowie.  Także i Judasz, który Go wydał, znał to miejsce, bo Jezus i uczniowie Jego często się tam gromadzili.  Judasz, otrzymawszy kohortę oraz strażników od arcykapłanów i faryzeuszów, przybył tam z latarniami, pochodniami i bronią.  A Jezus wiedząc o wszystkim, co miało na Niego przyjść, wyszedł naprzeciw i rzekł do nich: "Kogo szukacie?"  Odpowiedzieli Mu: "Jezusa z Nazaretu". Rzekł do nich Jezus: "Ja jestem". Również i Judasz, który Go wydał, stał między nimi.  Skoro więc rzekł do nich: "Ja jestem", cofnęli się i upadli na ziemię.  Powtórnie ich zapytał: "Kogo szukacie?" Oni zaś powiedzieli: "Jezusa z Nazaretu".  Jezus odrzekł: "Powiedziałem wam, że Ja jestem. Jeżeli więc Mnie szukacie, pozwólcie tym odejść!"  Stało się tak, aby się wypełniło słowo, które wypowiedział: "Nie utraciłem żadnego z tych, których Mi dałeś".  Wówczas Szymon Piotr, mając przy sobie miecz, dobył go, uderzył sługę arcykapłana i odciął mu prawe ucho. A słudze było na imię Malchos.  Na to rzekł Jezus do Piotra: "Schowaj miecz do pochwy. Czyż nie mam pić kielicha, który Mi podał Ojciec?"  J.18.1-11

24.01.2015

Księga Wyjścia 13 -14 Wyjście z Egiptu. Boża opieka.


  Dwie sprawy mnie ujęły w tych rozdziałach,  a w zasadzie to rozdział 13...
Pierwsza, to, w jaki sposób Pan Bóg prowadził naród Izraela przez pustynię

  "Gdy faraon uwolnił lud, nie wiódł go Bóg drogą prowadzącą do ziemi filistyńskiej, chociaż była najkrótsza. Powiedział bowiem Bóg: "Żeby lud na widok czekających go walk nie żałował i nie wrócił do Egiptu".  Bóg więc prowadził lud okrężną drogą pustynną ku Morzu Czerwonemu, a Izraelici wyszli uzbrojeni z ziemi egipskiej. "

   To jest dokładnie tak, jak nas prowadzi przez nasze życie… To też jest nasza wędrówka. Taka.. okrężną drogą, przez różne niedogodności i koleiny.
  Po co to wszystko? A po to, żebyśmy się ukształtowali... żeby do mety, do Ziemi Obiecanej doszli ci,  którzy wytrwają... w wierze, którzy zaufają  Bogu i dadzą się Mu prowadzić przez pustynię życia.

  Drugie co zwróciło moją uwagę to następujące zdanie...
 "A Pan szedł przed nimi podczas dnia, jako słup obłoku, by ich prowadzić drogą, podczas nocy zaś jako słup ognia, aby im świecić, żeby mogli iść we dnie i w nocy.  Nie ustępował sprzed ludu słup obłoku we dnie ani słup ognia w nocy."

18.01.2015

Shema Israel



  Pan Bóg w pierwszym czytaniu zawołał Samuela... Samuel nie potrafił jednak rozpoznać głosu Pana, który wołał go raz, drugi, trzeci. Dopiero Heli spostrzegł, że to mówi do niego sam Bóg.

  Samuel nie znał jeszcze Boga, więc i nie mógł Go rozpoznać...

  Pan Bóg woła każdego z nas, mówi do nas każdego dnia.
Czy jednak słyszymy?
Czy świat nie zagłusza nam tego co mówi do nas Bóg?

  Samuel miał to szczęście, że mógł usłyszeć głos samego Boga.
My możemy Boga usłyszeć w Piśmie Świętym i przez drugiego człowieka.

Wsłuchajmy się w głos Pana.
Stawia On nieraz ludzi na naszej drodze, ludzi niosących Dobrą Nowinę, słowa samego Boga.

  Jaki jest warunek, żeby móc usłyszeć to co mówi do nas Bóg?
Jak wskazuje nam drugie czytanie, żyć wg ducha, nie według ciała.
Oddać Wszystko Bogu, bo to co mamy i tak należy do Niego.
Odsunąć od siebie to wszystko co nie należy do Niego i co zagłusza nam i przysłania Boga.

Dokąd zmierzamy w naszym życiu? Za kim podążamy?

  Jezus pyta uczniów, a więc i nas czego szukacie?
A uczniowie zapytali Go, gdzie mieszka? Powiedział im, żeby poszli za nim to zobaczą.
Poszli, zobaczyli i zostali.

  Jest to wyraźne zaproszenie do nawrócenia i poszukiwań. Czego, a raczej Kogo szukamy?
Pójdźmy i my za Nim. Niech On i Jego Dom będzie naszym celem i metą naszej wędrówki na ziemi.
Nawracajmy się...
Pozwólmy się prowadzić. Wsłuchajmy się, a usłyszymy Jego głos, który nas będzie prowadził...

 Słuchaj Izraelu...
                                                                           Aneta

Shema Israel
Jedyny Pan, Prawdziwy Bóg, wszystko co mam oddaję Mu.
On Jedynym Panem jest
Shema Israel

 A teraz,  lubiący śpiew, proszę kliknąć i przyłączyć się :) ;)

17.01.2015

Księga Wyjścia 7 - 12 Plagi egipskie. Pascha.


  Księgi 7 - 11 to opis plag egipskich.

  Mojżesz idzie z misją do faraona. Chce, aby wypuścił on Żydów z Egiptu.
Faraon jednak nie chce się zgodzić.

  Pan Bóg wówczas zsyła plagi, które mają ukazać Jego chwałę i moc.
Faraon jednak po wahaniu, zdecydowanie sprzeciwia się wyjściu narodu izraelskiego.

  Rozdział 12, to opis ostatniej, najgorszej w skutkach plagi - śmierć pierworodnych, ustanowienie najważniejszego dla Żydów Święta Paschy, oraz wyjście z Egiptu.


  Plaga ta dotyka również syna faraona. Faraon po śmierci pierworodnego zezwala Izraelitom opuścić jego kraj. Co ciekawe prosi też o to, aby Żydzi ubłagali u swojego Pana łaskę dla niego.
Czyżby Faraon uwierzył w końcu w istnienie Boga izraelskiego i Jego moc?

  Zwróciłam też uwagę na jedną rzecz. Kto mógł świętować?
Otóż każdy, kto chcąc uczestniczyć w Święcie poddałby się obrzezaniu, czyli ten, kto zawarłby przymierze z Bogiem.

  Jeśliby cudzoziemiec przebywający u ciebie chciał obchodzić Paschę [ku czci] Pana, to musisz obrzezać wpierw wszystkich potomków jego domu, i wtedy dopiero dopuścić go możesz do obchodzenia Paschy, gdyż wówczas będzie miał prawa tubylców.