__________________________________________
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Życie duchowe. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Życie duchowe. Pokaż wszystkie posty
9.06.2019
„Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije!” (J 7, 37).
Uroczystość Zesłania Ducha Świętego jest zwieńczeniem swoistego tryptyku epifanicznego, który stanowi istotę objawienia Bożego. W misterium paschalnym Chrystus objawił Boga Ojca, jako tego, który „wydaje” z miłości swojego jednorodzonego Syna w nasze ręce, aby stał się doskonałą ofiarą i przez swoją śmierć i Zmartwychwstanie odkupił nas i przywrócił nam utraconą godność dzieci Bożych. Wstępując do nieba w swoim uwielbionym ciele, Jezus wywyższył naturę ludzką i potwierdził obietnicę, którą złożył swoim uczniom: „A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec” (J 12, 26). Zsyłając, w dniu Pięćdziesiątnicy, Ducha Świętego na Apostołów i Maryję, kiedy „znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu” (Dz 2, 1.), Jezus niejako przypieczętował Nowe Przymierze, jakie Bóg zawarł z Kościołem we krwi swojego Syna, aby każdy kto w Niego uwierzy stał się nowym stworzeniem, jak pisze św. Paweł: „Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych” (2 kor 1, 21-22).
4.06.2019
Przyjdź Duchu Święty
Trwamy w oczekiwani na Zasłanie Ducha Świętego
Chcielibyśmy polecić bardzo konkretny, mocny
tekst mówiący o Trzeciej Osobie Trójcy
Świętej, jak również o historii i samym Święcie, na które czekamy.
Sławek i Aneta
"Wiernie i nabożnie wyznajemy, że Duch
Święty wiecznie pochodzi od Ojca i Syna; nie jako od dwóch zasad, lecz jak od
jednej zasady; nie jako na skutek dwóch tchnień, lecz dzięki jednemu tchnieniu.
To zawsze do tej pory wyznawał, głosił i nauczał święty Kościół rzymski, matka
i mistrzyni wszystkich wiernych. To trwale utrzymuje, głosi, wyznaje i naucza.
To zawiera w sobie niezmienna i prawdziwa nauka prawowiernych Ojców i Doktorów
zarówno łacińskich, jak i greckich".
Z Konstytucji „O pochodzeniu Ducha Świętego” soboru lyońskiego II (1274)
22. Jeśli kto nie przyjmuje, że całe
stworzenie powinno czcić Ducha Świętego, podobnie jak Syna i Ojca - sam się
wyłącza ze społeczności wiernych.(..)
Synod rzymski (382 r.)
Całość na stronie:
2.06.2019
„A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba” (Łk 24, 50).
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, którą celebrujemy w dzisiejszą niedzielę, jest – po Zmartwychwstaniu Chrystusa – kolejną epifanią / odsłoną w historii zbawienia. W niej to Trójca Przenajświętsza objawia pierwotny cel istnienia każdego człowieka, którym jest życie wieczne i głębokie zjednoczenie z Bogiem, jako Jego dzieci, w Jezusie Chrystusie Jednorodzonym Synu Ojca.
Kluczem do
właściwego zrozumienia zbawczej misji naszego Pana, są Jego słowa, które
skierował do faryzeusza Nikodema, podczas ich nocnej rozmowy: „A jak Mojżesz
wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby
każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat,
że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął,
ale miał życie wieczne” (J 3, 14). Jezus mówił wówczas o sobie jako o darze,
jakim Ojciec z miłości do ludzi uczynił swojego Syna, baranku paschalnym
złożonym w krwawej ofierze, dzięki któremu zostaliśmy pojednani z Bogiem. Pisze
o tym św. Paweł w Liście do rzymian: „Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi,
zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc
już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to - ale i
chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego
teraz uzyskaliśmy pojednanie” (Rz 5, 10-11).
31.05.2019
Z Maryją zwyciężysz
Ipsa conteret … Ona, Maryja zmiażdży głowę węża.
Szatan, największy wróg człowieka…
Podstępny, bezwzględny mający jeden cel – oderwanie
człowieka od Boga - zatracenie go na wieczność.
Człowiek - im mniej liczy się z Panem Bogiem,
tym mniej liczy się z obecnością szatana, nie dostrzega jego działań,
lekceważy, nawet uświadamiane zagrożenia,
a niekiedy niestety go wybiera…
Zły duch nie musi specjalnie zabiegać o tych,
którzy sami mówią - w takiej, czy innej formie, Panu Bogu NIE. Sami się poddają
w krąg jego oddziaływania.
Walka jest o tych, którzy wybierają Pana
Boga.
29.05.2019
Modlitwa Wstawiennicza darem serca. Zapraszamy.
Bywa, że ktoś – często bliski, czy znajomy, prosi nas o modlitwę.
Ofiarujemy swoją modlitwę się za niego: raz modlitewnie wspomnimy, czasem częściej, a może stale otaczamy go modlitwą, bo przecież dobrze mu życzymy i
jest nam tak, czy inaczej bliski.
Dobrze
czynimy.
Niekiedy nawet,
widzimy owoce naszej modlitwy.
Są jednak takie grupy ludzi, którzy wyrażają gotowość do
modlitewnego wsparcia każdego, kto przychodzi, aby zanieść do Boga, za ich
wstawiennictwem, swoją prośbę, intencję modlitewną.
Grupy
mniejsze, lub większe, których członkowie znają się, lub nie. Którzy mogą nic nie
wiedzieć o proszącym, oprócz jego potrzeby, wyrażanej w zanoszonej intencji.
Są
grupy, które mają jakąś określoną formę modlitwy, ale też takie, gdzie warunek
jest tylko jeden.
Modlitewna pamięć o
potrzebujących.
Każdego dnia ma po prostu być modlitwa w otrzymywanych intencjach.
Każdego dnia ma po prostu być modlitwa w otrzymywanych intencjach.
Tak jest w naszej Inicjatywie Modlitwy
Wstawienniczej.
Forma
modlitwy jest dowolna, ale Ci, którzy, jakby powierzają cząstkę swojego losu w nasze
ręce, muszą mieć pewność, że zanoszone przez nich intencje, tak, czy inaczej, przed Panem Bogiem
wesprzemy. W różny sposób, zależnie od podjętego postanowienia, czy też możliwości w danym dniu, ale zawsze!
26.05.2019
„Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę” (J 14, 23).
Dzisiejsza perykopa ewangeliczna jest kontynuacją mowy
pożegnalnej Jezusa, która miała miejsce podczas Ostatniej Wieczerzy i swoistym
manifestem Jego nieskończonej miłości do każdego człowieka. Podczas, gdy w
Ewangeliach synoptycznych Jezus niejako wyraża i antycypuje swoje zbawcze
ofiarowanie się za grzeszną ludzkość poprzez ustanowienie Eucharystii; przez
danie uczniom, a za ich pośrednictwem każdemu człowiekowi, który w Niego
uwierzy, swojego ciała jako pokarm i swojej krwi jako napój na życie wieczne, w
Ewangelii św. Jana Zbawiciel wpisuje „godzinę” swego odejścia do Ojca, czyli
swoją mękę, śmierć i chwalebne Zmartwychwstanie, w kontekst miłości uczniów „do
końca”: „Było to przed Świętem Paschy. Jezus wiedząc, że nadeszła Jego godzina
przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich
umiłował” (J 13, 1).
Pragnąc, by uczniowie nie utożsamiali miłości jedynie ze
wzniosłym uczuciem, Pan umył im nogi, wskazując, że miłość powinna zawsze
wyrażać się w konkretnej posłudze
świadczonej drugiemu człowiekowi.
19.05.2019
Zaproszenie do miłości.
W dzisiejszej Ewangelii otrzymujemy od Pana Jezusa nowe przykazanie. Przykazanie miłości wzajemnej, na wzór Jego miłości do każdego z nas.
To ma być znak przynależności do Jezusa, znak
rozpoznawczy chrześcijanina.
Święty Paweł na zakończenie Hymnu o miłości mówi:
„Tak więc
trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy:
największa z
nich jest miłość.” 1Kor. 13.13
Miłość,
stan tak upragniony przez każdego człowieka…
Jest budowana, ale potem nie zawsze jest szanowana
i pielęgnowana, a bez niej, jak czytamy w Hymnie, wszystko jest niczym. Zasługa, nie jest zasługą, trudno o dobro, a
życie nie daje człowiekowi szczęścia.
14.05.2019
Już wiem...
Ojciec zna
swoje dzieci, wie czego im potrzeba, wie co noszą w sercu..
Kłamstwo nie
ma sensu… jeśli ktoś próbuje coś ukryć przed Najwyższym, to tylko tyle znaczy, że
jeszcze nie pojął, że my jesteśmy cali zanurzeni w Bogu…
Ale mówienie prawdy też czasem jest
„problematyczne”… słowa nas ograniczają…, bo jak wyrazić to co się czuje… gdy
już padnie „kocham” i „wierzę” włącza sie rozum… zastanów się co mówisz… popatrz
na swoją codzienność…, czy ty w ogóle umiesz kochać?
12.05.2019
„Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich” (J 10, 29).
W zeszłą
niedzielę rozważaliśmy perykopę ewangeliczną, w której Jezus potwierdził
pasterską misję Piotra. Trzykrotnemu pytaniu o miłość do Pana, które – według
św. Augustyna – odpowiadało trzykrotnemu zaparciu się Apostoła, towarzyszyło
trzykrotne polecenie pasienia baranków i owiec: „Paś baranki moje!
(…) Paś owce moje! (…) Paś owce moje!” (J 21, 15-17). Zatem
Panem i Pasterzem owiec jest Zmartwychwstały, Piotr zaś stał się pasterzem -
opiekunem stada, które Zbawiciel "nabył" swoją drogocenną krwią. Dziś
Jezus potwierdza tę prawdę, wskazując na swoją wyjątkową relację z Ojcem, która
sprawia, że staje się On dla ludzkości jedynym źródłem życia wiecznego.
W
posłannictwie Piotra dostrzec możemy dopełnienie misji, której Stwórca udzielił
człowiekowi, gdy powierzył mu stworzony przez siebie świat: „Po czym Bóg im
błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście
zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną” (Rdz 1, 28). Jezus objawia
się w dialogu z Piotrem jako przedwieczne Słowo, o którym św. Paweł pisze, że „Wszystko
przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed
wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. I On jest Głową Ciała – Kościoła”
(Kol 16, 18).
7.05.2019
Boża radość. Tydzień biblijny.
Radość - takimi chciałby widzieć nas Bóg. Radość, jak mówią poniższe słowa z Ewangelii Jana pochodzi od Pana.
J 15,11
To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.
Kiedy się smucimy, złościmy, kiedy jesteśmy niewierni, zawistni, niecierpliwi, bądźmy pewni, że uczucia te nie pochodzą od Boga...
Ga 5,22
Owocem zaś ducha jest: miłość, radość , pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,
Jacy jesteśmy kiedy dotykają nas różne doświadczenia? Czy potrafimy ze spokojem patrzeć w przyszłość i z przebaczeniem w przeszłość?
Jk 1,2
Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia*.
Wola Twoja Panie. Czy wypełniam ją z radością, czy z lęku przed Tobą?
Jeśli w całkowitej wolności wypełniamy Słowo Boga, wówczas spokój i radość goszczą w naszych sercach...
Ps 40,9
Jest moją radością , mój Boże, czynić Twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu»*...
J 15,11
To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.
Kiedy się smucimy, złościmy, kiedy jesteśmy niewierni, zawistni, niecierpliwi, bądźmy pewni, że uczucia te nie pochodzą od Boga...
Ga 5,22
Owocem zaś ducha jest: miłość, radość , pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,
Jacy jesteśmy kiedy dotykają nas różne doświadczenia? Czy potrafimy ze spokojem patrzeć w przyszłość i z przebaczeniem w przeszłość?
Jk 1,2
Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia*.
Wola Twoja Panie. Czy wypełniam ją z radością, czy z lęku przed Tobą?
Jeśli w całkowitej wolności wypełniamy Słowo Boga, wówczas spokój i radość goszczą w naszych sercach...
Ps 40,9
Jest moją radością , mój Boże, czynić Twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu»*...
5.05.2019
„Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!»” (J 21, 12).
W perykopie ewangelicznej, którą Kościół rozważa podczas dzisiejszej Liturgii Słowa, Chrystus dokonuje swoistej syntezy misji rodzącego się Kościoła w świetle mocy swego Zmartwychwstania, wynosząc ją na wyższy, paschalny wymiar.
Podobnie jak w zeszłą niedzielę, inicjatywa leży całkowicie po stronie Pana, który wchodzi w życie uczniów, aby dopełnić posłania, którego udzielił im podczas swego ziemskiego nauczania. „Pierwszego dnia tygodnia” (J 19, 20) Zbawiciel przyniósł pokój Apostołom, którzy trwali pogrążeni w smutku i lęku co do swojej przyszłości. Wówczas Pan włączył ich w swoją misję jednania i udzielił im, w mocy Ducha Świętego, władzy odpuszczania grzechów: „A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»” (J 20, 21-23).
Wydaje się
jednak, że uczniowie nie podjęli jeszcze powierzonej im misji. Wrócili
bowiem do dawnego życia w Galilei, nad Morzem Tyberiadzkim, które
porzucili, gdy poszli za Jezusem.
3.05.2019
3 maja Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski.
Święto to,
ma swoje źródło w Ślubach Króla Polski, Jana Kazimierza, który 1 kwietnia 1656
roku oddał w Katedrze Lwowskiej, uroczystym aktem Polskę – całe Królestwo, pod
opiekę Maryi, obierając Ją za Królową Polski.
Pod tym linkiem możemy zapoznać się z tekstem
Ślubów Jana Kazimierza:
Natomiast pod poniższym linkiem, możemy
zapoznać się z historią i okolicznościami, jakie doprowadziły do tego
królewskiego aktu, oraz do ustanowienia Święta Matki Bożej Królowej Polski.
Maryjo, Królowo Polski, jak dobrze, że Jesteś. Proszę módl się za Polską, módl się za nami.
Mamy dzisiaj również święto Konstytucji
3maja.
Tak sobie
myślę….
Czy, gdyby te królewskie Śluby były rozszerzone,
wypełnione, to, czy trzeba by było Konstytucji 3 maja?
Czy taki
dramatyczny okres w historii Polski miałby miejsce?
2.05.2019
Słowo Boże na dzisiaj. J3, 31-36
" Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkim, a kto z ziemi
pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba
przychodzi, Ten jest ponad wszystkim. Świadczy On o tym, co widział i
słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje. Kto przyjął Jego
świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny.
Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a bez miary udziela mu Ducha. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży nad nim wisi."
Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a bez miary udziela mu Ducha. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży nad nim wisi."
28.04.2019
„Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (J 20, 21).
W Drugą
Niedzielę Wielkanocną, która z woli Pana Jezusa objawionej św. Faustynie
Kowalskiej została ogłoszona przez św. Jana Pawła II Niedzielą Miłosierdzia
Bożego, stajemy wobec tajemnicy odkupienia, które Zmartwychwstały Syn przynosi
nam jako dar od Ojca, mimo zamkniętych drzwi naszych serc, aby rozpalić je
łaską Ducha Świętego.
„Wieczorem
owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były
zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do
nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok” (J 20,
19-20).
Uczniowie
nie wierzyli Jezusowi, który trzykrotnie objawiał im paschalny, odkupieńczy
sens swojej misji, gdy szli do Świętego Miasta: „Oto idziemy do Jerozolimy:
tam Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą
Go na śmierć i wydadzą Go poganom na wyszydzenie, ubiczowanie i ukrzyżowanie; a
trzeciego dnia zmartwychwstanie” (Mt 20, 18-19). Nawet wówczas, kiedy
pierwsza część zapowiedzi Jezusa spełniła się i skonał On na Golgocie dokładnie
tak, jak zapowiedział, nie pamiętali, że krzyż nie był Jego ostatnim słowem i
powinni czekać na tajemnicze „zmartwychwstanie”. Ich postawy nie zmienił
również widok pustego grobu, dziwne ułożenie płócien i chusty, ani świadectwo
Marii Magdaleny: „Widziałam Pana i to mi powiedział” (J 20, 18).
27.04.2019
O Miłosierdziu Bożym.
Święto Bożego Miłosierdzia, na polecenie Pana Jezusa, przekazane Świętej Faustynie Kowalskiej i zapisane w jej Dzienniczku, ma być obchodzone na całym świecie w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.
Towarzyszą Mu wielkie obietnice Boże, porównywalne nawet z Łaską Chrztu Świętego.
O
Miłosierdziu Bożym mówi się w ostatnich czasach wiele. Ale ono, nie zostało odkryte, tylko
przypomniane przez Pana Boga, za pośrednictwem swoich sług.
Może obecne czasy
się tego „domagały”?
A może to Miłość
Boga do człowieka, gdyż, tak wielkie jest niekiedy zagubienie ludzi, okazała się teraz w przypomnieniu, że oprócz
Sprawiedliwości, Pan Bóg jest Miłosierny?
21.04.2019
„Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał” (Łk 24, 5)
W Niedzielę Zmartwychwstania
Pańskiego, o której św. Jan Paweł II powiedział: „jest zaczynem Nowego
Życia, które ma rozrastać się w człowieku, przechodząc w nim poprzez granicę
śmierci ku wieczności w Bogu Samym. Jest ten Dzień początkiem Przyszłości -
ostatecznej, eschatologicznej Przyszłości Człowieka i Świata, którą Kościół
wyznaje i do której prowadzi człowieka przez wiarę w "świętych obcowanie,
grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie i żywot wieczny"”
(Audiencja Generalna, 9 IV 1980), przeżywamy najdonioślejsze wydarzenie w
historii zbawienia, które jest jednocześnie wydarzeniem najbardziej
tajemniczym, dlatego wymagającym od nas szczególnego otwarcia na działanie
Ducha Świętego, abyśmy z wiarą przyjęli łaskę płynącą z kontemplacji oblicza
Jezusa Zmartwychwstałego.
Alleluja Chrystus Zmartwychwstał.
Przeżywamy
najważniejsze w roku liturgicznym Dni...
Dla nas
Chrystus cierpiał, umarł i zmartwychwstał...
Dla nas żyje
i wstawia się za nami u Ojca...
Dziękujmy
Panu za błogosławiony trud Wielkiego Postu i Święto Zmartwychwstania...
Jezus jest
naszym Panem! Dla Niego poświęćmy nasze życie wraz z posługą, którą podejmujemy
dla innych otaczając ich modlitwa wstawienniczą.
Niech Zmartwychwstały Pan prowadzi Was i
pomnaża w Was Wiarę, Nadzieję i Miłość... niech napełnia wszystkim Duchem
Świętym...
Wszystkich błogosławię: W Imię Ojca, i + Syna i
Ducha Świętego. Amen.
Z serdecznym pozdrowieniem
ks. Czesław
Alleluja
Ewangelicznej radości, która rozgrzewa
człowiecze serce... które staje się przez to bardziej kochające Boga w Trójcy
Świętej Jedynego, a przepełnione miłością Boga dostrzega Go w bliźnim…
Szczodrości
w miłości i uczenia się miłości trudnej… oby stała się wzajemną.
Pokoju w
rodzinie i środowisku, oraz wszelkich potrzebnych łask i Bożego Błogosławieństwa
od Chrystusa Zmartwychwstałego, życzy wszystkim uczestnikom naszej Wspólnoty Modlitwy Wstawienniczej, oraz Sympatykom i Gościom naszej strony
Sławek z Anetą +
19.04.2019
Droga Krzyżowa z serca.
Pan Jezus
skazany na śmierć.
Kłaniamy się Tobie Panie Jezu Chryste i błogosławimy
Ciebie, żeś przez święty krzyż Twój świat odkupić raczył.
Miłość… miłość, aż po kres. Miłość, by nie było
zatracenia…
To sprawiło, że Bóg posłał swojego Syna, a On podjął się misji przywrócenia wszystkich Bogu.
To sprawiło, że Bóg posłał swojego Syna, a On podjął się misji przywrócenia wszystkich Bogu.
Pan Jezus zostawił
nam swoje słowo i podjął ofiarę za mnie, za ciebie, abyśmy odzyskali Łaskę
życia wiecznego.
Dziękuję Ci
Panie Jezu za przyjęcie wyroku za mnie.
Któryś za
nas cierpiała rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja II
Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona.
Kłaniamy się Tobie Panie Jezu Chryste i błogosławimy
Ciebie, żeś przez święty krzyż Twój świat odkupić raczył.
Panie Jezu,
przyjąłeś wyrok… konsekwencją tego było wzięcie krzyża.
Gdy to zobaczyłem… doznałem ulgi…
Nie jestem
stracony…
Czyżby radość na kaźń?...
Któryś za nas
cierpiała rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja III
Pierwszy upadek Pana Jezusa.
Kłaniamy się Tobie Panie Jezu Chryste i błogosławimy
Ciebie, żeś przez święty krzyż Twój świat odkupić raczył.
Szybki ten
upadek… Panie Jezu, czy dojdziesz na górę, czy dopełnisz mojego zbawienia?
18.04.2019
Stacja XIV. Pan Jezus złożony do grobu.
Żeś przez
Święty Krzyż swój, świat odkupić raczył.
Dałeś się zamknąć w grobie. Ale to tylko
fizyczne zamknięcie, przeszkoda dla człowieka, nie dla Boga.
Z tego
miejsca, jest już tylko jedno wyjście; w ramiona kochającego Ojca.
17.04.2019
Stacja XIII. Pan Jezus zdjęty z krzyża.
Kłaniamy się Tobie, Panie Jezu Chryste, i
Błogosławimy Ciebie.
Żeś przez Święty Krzyż swój, świat odkupić
raczył.
Pustka… nic… czekanie na?
Czy, jeśli dojdę w swoim życiu do etapu pustki,
będę miała przed oczami Twoje Królestwo?
Subskrybuj:
Posty (Atom)