„Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą” (Mk 13, 26).

  W dzisiejszej perykopie ewangelicznej Pan Jezus, posługując się słownictwem zaczerpniętym z tradycji eschatologicznej, wskazuje na prawdziwy cel istnienia tego świata, w szczególności zaś każdego człowieka, który polega na osiągnięciu w Chrystusie tej pełni, dla której stworzył go Bóg.

Czytając  opis „owych dni”, które nastąpią po zniszczeniu Jerozolimy i prześladowaniach uczniów Jezusa, trudno zachować optymizm i nie lękać się o swój los. Zapowiedź, że „słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte” (Mk 13, 24) wskazuje na kosmiczny wymiar katastrofy, w której los jednostki wydaje się nieistotny wobec ogromu tragedii. W rzeczywistości dzisiejsze nauczanie Jezusa jest źródłem nadziei dla każdego człowieka, który w Niego wierzy, zgodnie ze słowami: „Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone.  Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli” (Mt 10, 29-30).

Ze słów św. Siostry Faustyny

Z źródła miłosierdzia Twego, o Panie,
Płynie wszelkie szczęście i życie,
A więc wszystkie stworzenia i twory
wyśpiewujcie pieśń miłosierdzia w zachwycie.
Wnętrzności miłosierdzia Bożego otwarte dla nas,
Przez żywot Jezusa na Krzyżu rozpięty,
Nie powinieneś wątpić ani rozpaczać grzeszniku,
Ale ufać miłosierdziu, bo i ty możesz zostać święty.

„Będziesz miłował Pana, Boga swego” (Mk 12, 30).

  Perykopa ewangeliczna, którą dziś rozważamy stanowi swoiste podsumowanie nauczania Pana Jezusa, w Jego relacji do Prawa, które przyszedł wypełnić (por. Mt 5, 17). To wypełnienie znajduje swoją realizację w przypomnieniu narodowi wybranemu prawd i nakazów, które jako Słowo Odwieczne objawił przez Mojżesza i proroków, oraz udzielenia mu łaski Ducha Świętego, aby był w stanie je przestrzegać. W tym sensie Jezus jest światłością świata, w której blasku człowiek dostrzega, że został stworzony na podobieństwo Boga – Miłości, dlatego jego powołaniem jest stawać się doskonałym jak Ojciec niebieski (por. Mt 5, 43), to znaczy kochać Boga i bliźniego.

Wjechawszy na osiołku do Jerozolimy, wśród wiwatującego tłumu, Pan Jezus rzucił swoją obecnością wyzwanie faryzeuszom, uczonym w Piśmie i arcykapłanom niejako na ich własnym terenie. Nie mogli oni przejść obojętnie wobec radosnych okrzyków: „Hosanna! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie. Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi. Hosanna na wysokościach!” (Mk 11, 9-10). Podobnie jak Herod, który nie mógł zaakceptować faktu, że kilka kilometrów od Jerozolimy, w Betlejem urodził się Mesjasz, o którym pisał prorok Micheasz: „z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela” (Mt 2, 6), duchowi przywódcy narodu wybranego do tego stopnia poczuli się zagrożeni działalnością oraz nauczaniem Jezusa w świętym mieście i w świątyni, że ostatecznie postanowili Go zamordować:

Dzień Zaduszny

W dniu dzisiejszym Kościół - my, modli się za tych, którzy już odeszli z tego świata.
Bądź cząstką kościoła...

http://tmoch.net/jupgrade/index.php/ulubione-modlitwy/stare-modlitewniki/1583-modlitwy-na-uroczystosc-wszystkich-swietych-i-dzien-zaduszny.html

A tu, dlaczego powinieneś się modlić:
 

„Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka.
Zdało się oczom głupich, że pomarli,
zejście ich poczytano za nieszczęście
i odejście od nas za unicestwienie,
a oni trwają w pokoju.
Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni,
nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.
Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich...
...Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę,
wierni w miłości będą przy Nim trwali:
łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych."  (Mdr 3,1-9)

http://niedziela.pl/artykul/99725/nd/Dlaczego-modlimy-sie-za-zmarlych

http://mateusz.pl/ksiazki/js-npp/js-npp_13.htm   - Modlitwa za zmarłych, czyściec 

http://ewangelizuj.pl/artykuly/co-mowi-biblia-na-temat-modlitwy-za-zmarlych/
                                                                       Sławek

Triumfujący Kościół Wszystkich Świętych

  W dniu dzisiejszym Kościół w szczególnie uroczysty sposób poleca naszej uwadze i czci Wszystkich  Świętych, czyli cały Kościół triumfujący w niebie: zarówno tych, których świętość została oficjalnie potwierdzona przez autorytet Kościoła pielgrzymującego, jak również tych, którzy Bogu tylko wiadomi, stoją przed Jego tronem i orędują za nami.

  Przede wszystkim należy zawsze pamiętać, że jedynie Bóg jest święty sam w sobie, jak głoszą słowa II modlitwy eucharystycznej: „Zaprawdę, święty jesteś Boże źródło wszelkiej świętości”. W swoim nieskończonym miłosierdziu Trójca Przenajświętsza zechciała udzielić, w akcie stwórczym, łaski bytom „widzialnym i niewidzialnym”, aby doświadczały Jej Miłości i na tę miłość odpowiadały swoim życiem, według ustanowionych przez Boga praw. Wśród bytów widzialnych szczególny sposób dotyczy to człowieka, który jako jedyny został stworzony na podobieństwo Boże. Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że „że nasi pierwsi rodzice Adam i Ewa zostali ukonstytuowani w stanie „świętości i sprawiedliwości pierwotnej". Tą łaską świętości pierwotnej było „uczestnictwo w życiu Bożym" (KKK, 375).

„Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię” (Mk 10, 49).

Druga część Ewangelii św. Marka, obejmująca wersety 8, 27 – 10,52, której ostatni fragment rozważamy podczas dzisiejszej Eucharystii, opisuje drogę Jezusa ku Jerozolimie, gdzie Pan – jak trzykrotnie zapowiedział to swoim uczniom – poniesie męczeńską śmierć dla naszego zbawienia.

Niemiecki teolog, ks. Alfons Weiser, w następujący sposób charakteryzuje tę część Ewangelii:

„Jej znakiem rozpoznawczym jest bycie w drodze Jezusa i Jego uczniów (8, 27; 9, 33; 10, 17.52). Działalność publiczna schodzi na dalszy plan. Coraz wyraźniej wzrok czytelnika dostrzega, że celem tej drogi jest Jerozolima (9, 30n; 10, 1.32n), a wraz z Jerozolimą cierpienie, śmierć i Zmartwychwstanie Syna Człowieczego (8, 31; 9, 31; 10, 33). Jest to także zasadnicza treść pouczenia skierowanego do uczniów (8, 34; 9, 31). Podczas ich podążania drogą Jezusa zostają pouczeni co do tego, jak w ich własnym życiu ma się dokonać to naśladowanie” (Alfons Weiser „Teologia Nowego Testamentu”, s. 48-49).

Droga Pan Jezusa ku Jerozolimie, a dokładnie ku Golgocie, oraz Jego bolesna śmierć na krzyżu, są objawieniem nieskończonej miłości Boga Ojca do każdego człowieka, a jednocześnie Jego wezwaniem, uczynionym za pośrednictwem Syna, abyśmy naśladowali Go w tej doskonałości, której najpełniejszym wyrazem jest miłosierdzie: „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (Łk 6, 36). W tym kontekście naśladowanie Jezusa, jak uczy nas św. Jan Paweł II w swojej encyklice Veritatis Splendor, jest najdoskonalszą drogą do osiągnięcia tej doskonałości:

Tydzień Misyjny 2018r... "A jaka jest Twoja misja? "

Miniona niedziela, obchodzona była, jako Światowy Dzień Misyjny. Rozpoczęła ona w kościele Tydzień Misyjny.

„Pełni ducha i posłani” to hasło tego tygodnia.

   


  Misje to misjonarze, ich poświęcenie i praca... ale sami misjonarze, bez wsparcia wspólnot z których wyszli i ludzi dobrej woli, mogą tylko „spalać się” osobiście dla tych, do których się udali.

  Wielkie znaczenie ma pomoc duchowa i materialna, czy organizacyjna ludzi, którzy sami nie mogąc udać się na misje, mogą jednak stanowić oparcie i bazę, z której czerpiąc, misjonarze będą mogli owocnie wypełniać swoje posłannictwo.

    Takie dramatyczne obrazki widzimy niekiedy w mediach… szczególnie chwytają za serce małe dzieci, wychudzone, czasem chore, ledwie czymś przyodziane, do których najbardziej garną się muchy…

„Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć” (Mk 10, 45).

Perykopa ewangeliczna, którą dziś rozważamy, w szczególnie wyraźny sposób opisuje  napięcie, jakie charakteryzuje relacje między Panem Jezusem i uczniami, którzy za nim podążają. Dotyczy ono nie tylko Dwunastu, powołanych przez Zbawiciela, aby stać się fundamentem, na którym spocznie ciężar Jego Kościoła, lecz każdego, kto poważnie traktuje godność Bożego dziecka, którą otrzymał na chrzcie świętym.  

Napięcie to jest nieodzownym elementem naszego wzrastania, ponieważ jest jednym z następstw otwarcia naszej niedoskonałej i skłonnej do grzechu natury na powołanie, którym obdarzył nas Stwórca, abyśmy – przez przyjęcie Słowa Bożego „nie jako słowo ludzkie, ale - jak jest naprawdę - jako słowo Boga, który działa w was wierzących” (1 Tes 2, 13) – stawali się, jak św. Paweł, „naśladowcami Chrystusa (gr. mimetai Christou)” (por. 1Kor 11, 1). To Boże działanie polega w szczególności – jak uczy Apostoł Narodów – na uzdolnieniu nas, w mocy Ducha Świętego, do poznania Jezusa, które nie jest jedynie aktem intelektu, ale czyni nas zdolnymi do upodobnienia się do Niego i przyjęcia tej części Jego zbawczej misji, którą Ojciec, w swojej niezgłębionej mądrości i w nieskończonym miłosierdziu, nam przeznaczył, abyśmy uczestniczyli w chwale Zmartwychwstania Jego Syna: „Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim (…) przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach - w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych (Flp 3, 8-10).

Bądź uważny ! Nie przeoczysz Słowa.

  Ostatnio w sobotę uczestniczyłem w pielgrzymce z Wrocławia do Trzebnicy do grobu św. Jadwigi Śląskiej. Na zakończenie pielgrzymki odbyła się Msza św. przy ołtarzu polowym.

  Rok wcześniej podczas podobnej Mszy św. przeżyłem spore rozczarowanie, gdy Komunii świętej nie wystarczyło dla wszystkich chętnych. I teraz, gdy stałem i oczekiwałem na przyjęcie Chrystusa i obserwowałem, jak księża przechodzą obok do innych części zgromadzonego tłumu, pomyślałem sobie: „Panie, ja nie chcę znowu się rozczarować. Pragnę Ciebie przyjąć”. W głębi serca usłyszałem: „Przecież i tak zawsze jestem z Tobą”.

  Obserwowałem, jak kapłan rozdaje komunię i jak kończą się mu komunikanty. Po czym zaczął wracać w stronę ołtarza.

„Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”

Pytanie o życie wieczne zadał Panu Jezusowi pewien człowiek, który, wydaje się, bardzo tego pragnął. Pytał nie z ciekawości, czy dla zadania Jezusowi jakiegoś pytania, bo nadarzyła się taka okazja, ale pytał z głębi serca, bo pytał na kolanach.

  
  
  Z rozmowy z Panem Jezusem dowiadujemy się, że człowiek ten, spełniał nakazy Prawa, a to w starym Przymierzu miało prowadzić na spotkanie z Bogiem. Robił po prostu to co należało.

    

  Pan Jezus ucieszył się, ale chciał więcej…  Człowiek ten powinien uwierzyć w Jezusa – bo wtedy mógłby pójść za nim, oraz ukochać drugiego człowieka, bo wtedy łatwiej by mu było sprzedać i rozdać ubogim wszystko co miał…

  Tej wiary i miłości zabrakło… Chciał zachować poprawność postępowania, ciesząc się nadal swoimi dobrami.

Mieć Relację z Panem Bogiem. Tkać ją nieustannie.

  Relacja z Panem Bogiem – z Bogiem Ojcem, Bogiem Synem, Bogiem Duchem Świętym – jaka ona jest? Jaka powinna być? Czy w ogóle jest? Właściwie czym jest ta relacja?

  Dzisiaj otrzymałem łaskę uczestniczenia we  Mszy św. z modlitwą o uwolnienie i uzdrowienie. To taki niespodziewany dla mnie prezent od Pana Boga. Głoszący kazanie przypomniał nam, że często spotyka się ze stwierdzeniem „cudowna modlitwa”. Przestrzegał przed takim „magicznym myśleniem” i używaniem słów modlitwy, jak swego rodzaju zaklęcia.

Nie ma takiej modlitwy która wszystko „załatwi”. Tym, który może sprawić cud jest Bóg, zaś modlitwa ma do Niego prowadzić,  pomóc nam w przybliżeniu się do Niego – jej „cudowność” ma tylko na tym właśnie polegać.  Modlitwa skupiona na samej sobie nie doprowadzi nas do Pana Boga, do relacji z Nim. Z Nim jako Żywą Osobą.
  Modlitwa jest  „narzędziem”, a nie celem samym w sobie.

"Kto idzie za Maryją nie błądzi w życiu"

O Modlitwie matki.

O modlitwie do Matki.

Żeby nie było słomianego zapału…

Zostań wierny, nawet kiedy upadniesz…

Ukochaj Maryję bardzo... zmień swoje życie na lepsze...

Miej świadomość walki o twoją wieczność...

W październiku - pięknym, różańcowym miesiącu, zachęcam, aby żyć z Maryją coraz bardziej...  albo żeby zacząć z Nią żyć. Aby Maryja stała się kotwicą w twoim życiu, aby świat bez Boga Cię nie porwał.

Zachęcamy do wysłuchania konferencji Ks. P. Glasa na ten temat.

                                             

                                                                  Sławek +

https://www.youtube.com/watch?v=fo9rvh1eJtI

I jeszcze takie zaproszenie...

Wspomnienie świętych Aniołów Stróżów

  2 października wspominamy swoich Aniołów Stróżów. 
Chcę Wam opowiedzieć pewną historię, zaznaczam, że jest ona autentyczna i wydarzyła się w pewnym kościele w czasie rezurekcji.
  Potężna nawa kościoła była zbyt mała, aby pomieścić wszystkich wiernych, dlatego część z nich stłoczyło się w ogromnej, starej już dzwonnicy, w której wisiały dwa dzwony.
W pewnym momencie na ową dzwonnicę wszedł mężczyzna, który uporczywie przedzierał się przez tłum, aż  w końcu dotarł do przejścia w pobliżu nawy głównej.
  Po  pewnym czasie człowiek ten poprosił wszystkich o wyjście z dzwonnicy, bo jego zdaniem podczas śpiewania hymnu "Chwała na wysokości Bogu" dzwony spadną na ziemię.

Oby ziarno posiane w Tobie nie obumarło bezowocnie i obyś nie stał się powodem czyjegoś grzechu...

  Pan daje Swojego Ducha człowiekowi.
Dając swojego Ducha, jakby zasiewa w nim ziarno, które powinno wzrastać i owocować.
Chrześcijanin powinien być otwarty na Boże dary, brać odpowiedzialność za wzrost posianego w nim ziarna i przynoszenie owoców.

  Żyjemy w kościele, czyli Wspólnocie Ducha, moc wspólnoty może być wielka dla niej samej, ale przez to też dla innych, którzy czekają na nasze owoce. Wspólnie ubogacając się,  łatwiej jest wzrastać, czy też odnawiać się, gdy wzrost duchowy zostanie zahamowany… Nasze owocowanie jest pewniejsze…

   Bywa też jednak, że ktoś ma swoje osobiste posłannictwo w tym świecie i będąc we Wspólnocie Kościoła w pojedynkę to posłannictwo wypełnia…

29 września - Święto Archaniołów: Michała, Gabriela i Rafała.

   Dzisiaj - 29 września - przypada Święto Archaniołów: Michała, Gabriela i Rafała.
Dzięki niebywałej Opiece jednego z moich Patronów - Świętego Michała Archanioła jest to szczególny dzień (obok innych świąt kościelnych, rodzinnych), na który trudno mi się doczekać... I mam marzenie, by stał się również takim Świętem dla innych.
  Zawsze kiedy mogę, zachęcam do wzywania pomocy Świętego Michała Archanioła - potężnego Opiekuna człowieka i Kościoła, w walce z wszelkimi przejawami zła, grzechu, pokus, własnych słabości.
  Dziś chcę Was wszystkich, szczególnie Nowe Osoby modlące się od pewnego czasu z nami, oraz Gości naszej strony,  zapewnić, że Opieka św. Michała nieustannie i niezmiennie trwa nadal, mimo naszych potknięć. Bardzo chciałbym, by wszyscy mogli Jego Ochrony doświadczyć. Czytając świadectwa i rozmawiając z ludźmi, którzy proszą Go o pomoc, przekonuję się, że nie pozostawia nikogo bez opieki. Tym bardziej chcę, by poznali Tego Archanioła Nowi Współmodlący.

Bardzo polecam świadectwa:

http://m.fronda.pl/a/cud-za-wstawiennictwem-sw-michala-archaniola-mozesz-byc-uzdrowiony,56861.html

http://www.pompejanska.pl/394,swiadectwo-stanislawa-z-goleszowa--opieka-sw.-michala-archaniola.html

http://anielskafundacja.pl/?cat=15

  Wielkim orędownikiem Archanioła Michała był O. Pio, nasz Patron IMW.

„Bóg wierzy w ciebie”… „Urodziliście się po to, aby się wyróżniać”

„ Chcę abyście mieli odwagę wyjść do tego pogańskiego świata i bez wstydu wyrazili swoją wiarę publicznie.”

„Świat potrzebuje dumnych wojowników, ożywionych swoją wiarą… którzy zaryzykują swoje imię i reputację, by nieść wiarę i miłość Jezusa całemu światu.

Bóg wzywa każdego z was do czynienia rzeczy wielkich,

Ale, jak często go zawodzimy, odrzucając to, jako jakieś mentalne rozmycie...

Nadszedł czas dla naszego pokolenia, aby przyjąć to wezwanie.

Wołanie Boga, wzywającego nas, aby całkowicie oddać się Jemu.

Aby ujrzeć tę delikatną dłoń, która cię prowadzi twoją drogą”….

„Musimy przerwać tę obojętność.

Tę destrukcyjną tolerancję zła?….

„ Ale do tego potrzeba wojowników! Gotowych zaryzykować swoją reputację i swoje imiona, a nawet własne życie, aby stanąć po stronie prawdy…”

  

   Czy Ty wierzysz w Boga, czy chcesz być Jego wojownikiem?...

 Polecamy mocne przesłanie Jima Caviezela, którego słowa przytoczyliśmy. Link na końcu tekstu.

„Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi” (Mk 9, 30).

  Dziś po raz drugi Jezus zapowiada uczniom  paschalne misterium swojego cierpienia, śmierci i chwalebnego Zmartwychwstania. Ma to miejsce podczas ich podróży przez Galileę, będącej etapem drogi prowadzącej ostatecznie do Jerozolimy, za której murami Pan wypełni zbawczą wolę Ojca. Niestety, mimo że uczniowie idą za swoim Mistrzem, kolejny raz okazują się być nierozumni, o sercach nieskorych do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy (por. Łk 24, 25).   

W konsekwencji, mimo, że fizycznie wędrują razem, duchowe drogi Jezusa i Jego uczniów rozchodzą się, a oni sami stają się adresatami wezwania proroka Izajasza: „Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko! Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje, i do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami - wyrocznia Pana. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje - nad waszymi drogami i myśli moje - nad myślami waszymi” (Iz 55, 6-9).

W drodze do La Salette

  W dniu wczorajszym obchodziliśmy Święto Matki Bożej z La Salette. Na tronie Modlitwy Wstawienniczej przygotowywaliśmy się do tego dnia przez 9 – dniową nowennę. Osoby chętne mogą ją jednak odprawić w każdym momencie roku.

  Dzisiaj kierujemy zaproszenie do naszych gości, do innej formy zmierzania ku Maryi Saletyńskiej.

   Proponujemy Rekolekcje Alpejskie, rekolekcje w drodze przeprowadzone przez Księdza Krystiana przy udziale Brata Mario.

   Zamieszczamy link do pierwszego dnia rekolekcji. Kto będzie chętny, niechaj dalej sam kroczy za prowadzącymi… Odpowiednie linki niemal same się pokażą.

                                                     Sławek Aneta i Magda

 REKOLEKCJE ALPEJSKIE dzień 1 - W drodze do La Salette

https://www.youtube.com/watch?v=yirhwguILdU

Święto Matki Bożej z La Salette

Dzisiaj obchodzimy Święto Matki Bożej Saletyńskiej. Wczoraj dotarliśmy do końca Nowenny do Matki Bożej z La Salette.

Na zakończenie nowenny proponujemy, kolejny... konkretny krok...

Ofiarowanie się Matce Bożej

   O Maryjo Saletyńska, prawdziwa Matko Boga i Matko moja. Oto ja niegodny sługa Twój, obieram Cię dziś i na zawsze za Panią, za Matkę i Opiekunkę moją. Poświęcam Ci odtąd w szczególny sposób ciało i duszę moją, życie i śmierć moją, wszystkie władze duszy i ciała mego, oraz wszystko, czym jestem i co posiadam.

Nowenna do Matki Boskiej Saletyńskiej. Dzień 9

Hymn Saletyński
https://www.youtube.com/watch?v=Z9qyl210yY0
 
9 dzień nowenny
Oto ostatni dzień mojej nowenny, o dobra Matko, a ja zaledwie powierzchownie rozmyślałem nad naukami słyszanymi w Twym objawieniu. Jak dobrze jest podziwiać i wielbić Cię, składając serce u stóp Twoich. Szybko mijają chwile spędzone przy Tobie. Powiesz mi, sądzę, tak jak rzekłaś pastuszkom, zachwyconym Twym widokiem: "A więc, moje dzieci, ogłoście to całemu memu ludowi!" Miłość wymaga ofiary i całkowitego oddania się. Spraw, niech ci, którzy Cię otaczają, zrozumieją, jaka jest konieczność, jakie sposoby i jaka radość służenia Bogu. A ja za te chwile spędzone przy Tobie, w których z Twą pomocą poznałem, jak wielką jest Twa miłość do mnie i do wszystkich ludzi, będę zawsze i wszędzie szerzył Twoją chwałę, by wszyscy na świecie znaleźli u Ciebie - źródła łaski Bożej - pomoc i otuchę.

Litania do Matki Bożej z La Salette
Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Maryjo Saletyńska, Matko Boża, módl się za nami.
Maryjo Saletyńska, Królowo i Matko ludzi.
Maryjo Saletyńska, Posłanniczko Miłosierdzia Bożego.
Maryjo Saletyńska, Pośredniczko wszechmocna.