Proszę, zmiłuj się Panie Boże nade mną.

 W pokorze, przychodzę do Ciebie Boże.

Proszę, zmiłuj się nade mną Panie mój.

Wybacz wszystko to, co się Tobie nie podoba w mojej życiowej postawie.

 

Przepraszam za niewykorzystywane dary duchowe, za to, co Ciebie w mojej duchowości zasmuca.

Za ten rozgardiasz myśli w chwilach, gdy powinieneś być tylko Ty.

Za to, że niekiedy zapominam, że najlepszym moim lekarzem, jesteś we wszystkim tylko Ty... i wtedy przychodzą smutki i rozterki... i nie radzę sobie.

  Przepraszam za sferę mojego życia doczesnego w której zawodzę Twoje pokładane we mnie nadzieje. Za obowiązki, których nie dopełniam.

Przepraszam za życie rodzinne, przepraszam, że bardziej bym chciał niż mogę, czy potrafię.

Przepraszam za to, czego nie widzę, że Ciebie zasmuca.

Przepraszam za to, że nie jestem tam, tak i tyle, jakbyś chciał, żebym był.

 

Panie Boże, Ty wiesz, że mimo to i jeszcze o wiele więcej, ja nie dodaję Ciebie do mojego życia, ale się Tobie ODDAJĘ.

 Proszę, wybacz mi, przyciągnij mnie do siebie i umacniaj w niesieniu mojego krzyża, póki mego życia.

Maryjo, Matko Boża, Mamo moja, proszę bądź ze mną zawsze.

                                                                         Sławek +